Ejderha sürmek yahut bir imparatorluğu yemek
Ejderhaya Tapanlar (14. yüzyıl)
EJDERHA SÜRÜCÜLERİ
Yol uzun, yük ağırdır. Ancak bu yükün en zor yanı kibir olup, tarih büyük kibirin alevleriyle yanmış efsanelerle süslenmiştir. İnsan ruhunun derinliklerinde saklı o bitmek bilmeyen güç arzusu, kimi zaman aklın ötesinde, kimi zaman da yıkıcı bir ejderha şeklinde ortaya çıkmıştır. Kibir yalnızca bir his değil; içimizde büyüyen, büyüdükçe her şeyi tüketen karanlık bir varlıktır. Bir ejderha gibi, sahibine hem yücelik bahşeder hem de onu yok eder. Yıllar boyunca, imparatorlar, hâkimler, vezirler ve birçok kişinin bu ejderhaya binmek için can attığı, güç ve saltanat cazibesine kapılarak kendi sonlarını hazırladığı görülmüştür. Sonsuz iktidarın rüyası, gözlerini karartan, kulaklarını sağduyudan uzaklaştıran ve akılları kibirin alevlerine teslim eden bir güç olmuştur.
Büyük fatihler, kendilerini tanrılarla eş görmüş ve zaferlerini kutsal bir hak olarak nitelendirmişlerdir. Kibir, onlarda hem ilahi bir yetki hem de yıkımın tohumlarını barındırmıştır. Roma’nın ihtişamı içinde yükselen bu kibir, sonunda imparatorluğun düşüşüne yol açmıştır. Benzer şekilde, Doğu’nun eski saraylarında da kibirle beslenen ejderhaya binenlerin öyküleri, tarihin sayfalarını süslemiş ve ortaya çıkan isyanlar Osmanlı İmparatorluğu’na kadar uzanmıştır. İsmi anılan ya da unutulan pek çok kimsenin; büyük komutanların, devlet adamlarının kaderlerini zorlayan kibirle hareket ettiklerine tanık olunmuştur. İşte Veziriazam Merzifonlu Kara Mustafa Paşa, 17. yüzyılın ortasında güç ve iktidarın büyüsüne kapılarak kendi döneminin dünya tarihinin en etkili figürlerinden biri olarak hafızalara kazınmıştır. Ancak o da kibrin ejderhasına binmiş ve sonsuz iktidar hayaliyle yanıp tutuşmuştur.
Kara Mustafa Paşa, Viyana Seferi’ne çıkarken ne yalnızca bir asker ne de basit bir devlet adamıydı. İmparatorluğun kaderini elinde tutan büyük bir gücün sahibi olarak, yanında kibir ve kendini aşma arzusunu da getirmişti. Onun kararlılığı ve cesareti, kibirin etkisi altında şekillenmişti. Viyana kapılarında durduğunda, maalesef kibrin ejderhası ona boyun eğdirmeyi reddetti. Tarih, bu devasa karşılaşmayı sadece bir savaş olarak değil, insan ruhunun en derin çatışması olarak kayıtlara geçirmiştir. Kara Mustafa Paşa, sonsuz iktidar düşünü gerçekleştiremedi; ejderhanın alevlerinde yok olup gitti.
